Co leczy w ruchu AA?

Po tematach związanych z redukcją szkód spowodowanych uzależnieniem od substancji psychoaktywnych, w tym także od alkoholu wracamy na chwilę do trzeźwienia w AA. O wspólnocie AA napisano już wiele. Alkoholikom nie trzeba też tłumaczyć czym jest AA. Istnieje nawet zabawna historia na temat szerzenia trzeźwości przez członków tego ruchu. Wg alkoholowej legendy wystarczy, że taki AA-owiec tylko spojrzy na ciebie, a już nie będziesz mógł więcej napić się alkoholu. Żarty – żartami, ale co jest takiego w ruchu AA, że pomaga odnaleźć trzeźwość tylu ludziom na całym świecie?

Członkowie wspólnoty przypisują zdrowienie we wspólnocie działaniu Siły Wyższej lub Boga, jakkolwiek pojmowanego. Zdrowienie z alkoholizmu ma gwarantować również przestrzeganie zaleceń zawartych w programie 12 kroków. Na każdy miesiąc przypada jeden krok. Tak więc miesiąc kwiecień przeznaczony jest na intensywną realizację kroku czwartego. Brzmi on: Zrobiliśmy wnikliwą i odważną inwenturę moralną. Słowo inwentura oznacza spis, obrachunek, przegląd. Tym samym w myśl przytoczonej treści kroku czwartego alkoholik musi zrobić drobiazgowy przegląd swojej dotychczasowej moralności, w tym także cech charakteru. Czy jednak do zaleczenia uzależnienia od alkoholu konieczne jest skrupulatne wyliczanie cech swojego charakteru i analiza motywów dotychczasowego postępowania?

Pomimo licznych badań nad skutecznością zdrowienia z alkoholizmu w AA i czynnikami warunkującymi zdrowienie wciąż nie jest jasne co tak naprawdę pomaga zatrzymać chorobę alkoholową wśród uczestników tej wspólnoty samopomocowej. Przypuszcza się, że za sukcesem AA stoi kombinacja procesów społecznych, warunkujących powstrzymywanie się od sięgania po alkohol. Zalicza się do nich:

1. wsparcie i przywiązanie pomiędzy uczestnikami wspólnoty samopomocowej;
2. ukierunkowanie na osiąganie wspólnego celu grupy; tj. zdrowienia z uzależnienia od alkoholu i jego skutków
3. ustrukturyzowanie działania w oparciu o wspólny dla wszystkich członków program zdrowienia
4. ustalenie wspólnych norm grupowych i oczekiwań wobec członków wspólnoty
5. modulowanie ról społecznych wśród członków ruchu samopomocowego
6. zaangażowanie członków wspólnoty w działania przynoszące subiektywne odczucie przyjemności, poczucie przydatności społecznej i sprawstwa.

W AA funkcjonuje również przekonanie odnośnie konieczności osiągnięcia dojrzałości do trzeźwienia; chyba dojrzałem już do tego aby odstawić alkohol – mówi niejeden alkoholik. Czasami też do rozpoczęcia trzeźwienia konieczne jest osiągnięcia tzw. dna alkoholowego, czyli wystąpienia sytuacji granicznej w życiu osoby uzależnionej kiedy to uświadamia sobie swoje uzależnienie. Być może do rozpoczęcia trzeźwienia konieczne jest optymalne zgranie się przytoczonych się wcześniej procesów społecznych z sytuacją życiową każdego indywidualnego członka wspólnoty. Jeżeli wszystkie elementy układają się w całość to jest duża szansa na sukces w trzeźwieniu.

Ciekawe też czy nowa treść 12 kroków pomoże nowicjuszom w AA lepiej i szybciej trzeźwieć. W ostatnim czasie pojawiło się nowe tłumaczenie 12 kroków. W tabeli poniżej porównaliśmy brzmienie poszczególnych kroków przed i po wprowadzeniu zmian. Wybór która wersja językowa odpowiada bardziej pozostawiamy Czytelnikowi!!!

Porównanie treści 12 kroków przed i wprowadzeniu zmian zaakceptowanych przez 47 Konferencję Służby Krajowej AA w Polsce.

Przed zmianą

Po zmianie

1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem. 2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie. 3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy. 4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny. 5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów. 6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru 7. Zwróciliśmy się w pokorze, aby usunął nasze braki. 8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim. 9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych. 10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów. 11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem jakkolwiek go pojmujemy,, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełniania. 12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.

1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu – że nasze życie stało się niekierowalne. 2. Uwierzyliśmy, że Siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowy rozsądek. 3. Podjęliśmy decyzję, aby powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, tak jak Go rozumieliśmy. 4. Zrobiliśmy wnikliwą i odważną osobistą inwenturę moralną. 5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów. 6. Staliśmy się całkowicie gotowi, żeby Bóg usunął wszystkie te wady charakteru. 7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki. 8. Zrobiliśmy listę wszystkich osób, które skrzywdziliśmy, i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim. 9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych. 10. Prowadziliśmy nadal osobistą inwenturę, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów. 11. Staraliśmy się przez modlitwę i medytację poprawiać nasz świadomy kontakt z Bogiem, tak jak Go rozumieliśmy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia. 12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść to posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.

        _{Źródło: opracowanie własne}