Leczenie uzależnienia od hazardu

Hazardziści nie są w stanie zrezygnować z kolejnych zakładów, uzależniają się od dreszczyku emocji, który niosą gry na pieniądze. Efektem uzależnienia bywa wpadnięcie w spiralę długów, licytacja komornicza i utrata dorobku całego życia. Cierpi na tym nie tylko chory, ale także jego najbliższa rodzina.

Uzależniony może całkowicie stracić kontrolę nad swoim nałogiem, co powoduje depresję i myśli samobójcze. Desperackie próby zdobycia pieniędzy na obstawianie coraz wyższych stawek, często prowadzą do zatargów z wymiarem sprawiedliwości. Chory może pożyczać gotówkę od podejrzanych osób i na lichwiarski procent, wniknąć w nieciekawe środowisko, co staje się groźne dla jego życia.

Ośrodek dla uzależnionych Tratwa to doświadczony zespół składający się z terapeutów, trenerów i psychologów, którzy doskonale znają podłoże uzależnień behawioralnych. W kameralnych warunkach zapewniamy pomoc osobom, które czują, że tracą kontrolę nad grami na pieniądze. Leczenie uzależnienia od hazardu opieramy o osobisty plan terapii, który jest układany na podstawie wywiadu z Pacjentem i analizy podłoża nałogu. Podczas turnusów terapeutycznych zapewniamy zajęcia, które mają na celu rozpoznawanie zachowań prowadzących do obstawiania zakładów i wspólnie z uzależnionymi ćwiczymy techniki pozwalające zwalczyć pokusę.

• Leczenie uzależnienia od hazardu – podstawowe informacje
• Kiedy hazard staje się uzależnieniem?
• Kto jest zagrożony?
• Objawy i oznaki
• Fazy
• Skutki
• Leczenie uzależnienia od hazardu
• Ośrodek leczenia uzależnień od hazardu
• Kim jesteśmy?
• Dlaczego warto wybrać leczenie uzależnienia od hazardu w Tratwie?

Leczenie uzależnienia od hazardu – podstawowe informacje

Hazard to wszelkiego typu gry na pieniądze oraz inne dobra materialne. Ich wyróżnikiem jest to, że na wynik w żaden sposób nie wpływa wiedza, zdolność logicznego myślenia lub inne umiejętności grającego, ale przypadek (z j. francuskiego określenie hazard oznacza łut szczęścia, a z ang. ryzyko).

Do gier hazardowych zalicza się m.in.: loterie, gry liczbowe, karciane i w kości, zakłady sportowe, wyścigi (konne, psów), ruletkę, automaty do gier, loterie i promocje (np. konkursy audiotele).

Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 definiuje uzależnienie od hazardu jako utratę kontroli nad popędami. Uzależnienie to częste i powtarzające się uprawianie hazardu, który przejmuje kontrolę nad życiem chorego, prowadząc do zaniedbania obowiązków i innych aktywności. Osoba uzależniona nie jest w stanie przestać mimo, że hazard powoduje problemy zawodowe, społeczne i rodzinne, prowadzi do zadłużenia, rozwodu czy zwolnienia z pracy.

Kiedy hazard staje się uzależnieniem?

Gry hazardowe mogą stanowić rozrywkę, okazję do zapełnienia wolnego czasu, sposób na ciekawą zabawę ze znajomymi. Granica pomiędzy zabawą, a hazardem patologicznym (uzależnieniem od gier) jest bardzo płynna. Problem pojawia się, gdy gracz nie umie wyznaczyć kwoty, którą przeznacza na gry hazardowe i ściśle się jej trzymać. W jego przypadku ruletka, poker czy gra na automatach przestaje być rozrywką. Hazard staje się przymusem, ponieważ chory uzależnia się od mocnych wrażeń, które zapewnia gra.

Osoba zdrowa wie, że wynik nie zależy od niej samej, ale od losu. Choremu wydaje się, że jest w stanie opracować strategię, która zapewni mu wygraną. To sprawia, że zwiększa stawki na grę, co szybko prowadzi do kłopotów finansowych. Uzależniony przestaje realnie oceniać sytuację, odsuwa się od rodziny i przyjaciół, aby mieć więcej czasu na grę, ignoruje wszelkie uwagi dotyczące zgubnego wpływu hazardu na jego życie.

Kto jest zagrożony?

Zgodnie ze statystykami, największą grupę ryzyka stanowią samotni mężczyźni w wieku około 30 lat z dużych miast, w których jest dostęp do wielu kasyn i automatów do gier (badania pokazują zależność między liczbą uzależnionych, a zagęszczeniem kasyn w danym miejscu). Kobiety wpadają w szpony tego nałogu później (w wieku około 35-40 la), ale najczęściej o pomoc zwracają się dopiero, gdy całkowicie tracą kontrolę nad uzależnieniem. Szacuje się, że około 2-3% Polaków może mieć problem z hazardem, a około 1% społeczeństwa cierpi na anormalne skłonności hazardowe. Około 30% nałogowych hazardzistów jednocześnie uzależnia się od alkoholu bądź narkotyków, a nawet u 50% pojawia się depresja.

W grupie ryzyka znajdują się osoby o zaburzeniach osobowości i problemach emocjonalnych, których podłoże może sięgać nawet dzieciństwa. Osoby nadmiernie pewne siebie (narcystyczne) często wpadają w patologiczny hazard, ponieważ są przekonane o swojej wyjątkowości i tym, że wielka wygrana to coś, co im się należy od losu.

Zagrożenie pojawia się także w trudnych momentach życiowych. Rozwód, utrata pracy czy rozstanie z partnerem mogą stać się bodźcem, który popchnie w szpony hazardu. Gry na pieniądze mają zapełnić uczucie pustki, stanowić rozrywkę, a wygrana stać się swoistym antidotum na problemy.

Kolejną grupę ryzyka stanowią osoby, którym przypadkiem udaje się wygrać znaczną sumę pieniędzy. Wygrana może zostać przez nich postrzeżona jako sposób na prosty i szybki zarobek. Każda kolejna gra może doprowadzić do zaburzeń neurologicznych. Gdy system nagród w mózgu przestanie właściwie reagować na bodźce, gracz zaczyna stymulować emocje stawiając coraz wyższe kwoty.

Leczenie uzależnienia od hazardu – objawy i oznaki

Uzależnienie od hazardu to powolny proces, który rozwija się wraz z kolejnym odwiedzeniem kasyna, rozgrywką na automatach czy inwestycją w zakłady sportowe. To sprawia, że zarówno sam gracz, jak i osoby z jego najbliższego otoczenia mogą nie dostrzec, kiedy zabawa zamienia się w poważny nałóg.

Amerykańska klasyfikacja chorób DSM-IV, przedstawiona w 1994 roku, opisuje podstawowe oznaki, które świadczą o nałogowym hazardzie:

• skupienie się na grze,
• przygotowywanie strategii gry (które i tak nie mają znaczenia, bo wyniku gier losowych w żaden sposób nie da się przewidzieć),
• podnoszenie stawek przeznaczonych na grę,
• kolejne próby zakończenia swojej przygody z hazardem, które za każdym razem kończą się niepowodzeniem,
• taktowanie gry jako możliwości poprawienia samopoczucia, lekarstwa na problemy,
• próby gry w nadziei, że wygramy przegrane wcześniej pieniądze („odegramy się”),
• rozdrażnienie w przypadku próby porzucenia gry,
• ukrywanie problemu przed bliskimi,
• zaniedbywanie codziennych obowiązków (domowych, rodzinnych, zawodowych),
• pożyczanie pieniędzy na grę do znajomych, zaciąganie kredytów i pożyczek, zastawianie wartościowych przedmiotów w lombardach,
• zdobywanie gotówki na grę nielegalnymi sposobami (oszustwa, kradzieże).

Zgodnie z klasyfikacją, już 5 objawów z tej listy oznacza uzależnienie, które wymaga profesjonalnego leczenia hazardu.

Fazy uzależnienia

I. Faza zwycięstw

Jest to swoisty wstęp do nałogu. Gracz okazjonalnie kupuje zdrapki lub losy totolotka, odwiedza kasyna, gra na automatach czy obstawia zakłady sportowe. Gra stanowi dla niego rozrywkę, ale jednocześnie zaczyna marzyć o wielkiej wygranej, która pozwoliłaby mu spełnić marzenia. Gdy przypadkiem zdarzają się wygrane, jeszcze bardziej go pobudzają i zachęcają do kontynuowania. To sprawia, że podnosi on stawki i zwiększa częstotliwość gry. Nieuzasadniony optymizm pozwala graczowi wierzyć, że może zawsze wygrywać i w łatwy sposób zdobywać pieniądze. Niebezpieczeństwo tkwi w tym, że grający nie uświadamia sobie, że wydaje na hazard coraz więcej, a w ten sposób wpada w nałóg wymagający terapii.

II. Faza strat

Jest to kolejny etap w uzależnieniu od hazardu. Obstawianie coraz wyższych zakładów powoduje, że straty rosną w zastraszającym tempie. Hazardziście wkrótce może brakować środków na grę, ale mimo to nie zaprzestaje prób, które mają doprowadzić go do wielkiej wygranej. Uzależniony traci zdrowy rozsądek, a wiara w możliwość „odegrania się” skłania go do zaciągania długów (kredyty, wysokooprocentowane chwilówki, pożyczki od znajomych). Ewentualna wygrana pozwala spłacić długi, ale gracz nadal obstawia kolejne zakłady, ponieważ wierzy, że to doskonały sposób na pomnożenie kapitału.

Na tym etapie nałogowy hazardzista zaczyna okłamywać rodzinę i unikać wierzycieli. Gra staje się najważniejsza, dlatego chory zaniedbuje obowiązki zawodowe i domowe, rezygnuje z hobby oraz dotychczasowych form spędzania wolnego czasu.

III. Faza desperacji

Rosnące długi wpędzają uzależnionego w panikę. Hazardzista, skupiony na grze, na tym etapie zwykle traci pracę i odsuwa się od rodziny oraz znajomych. Wierzyciele żądają zwrotu długów, co może popchnąć chorego do kradzieży lub wymuszeń. Sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna, co powoduje u uzależnionego wyrzuty sumienia. Poczucie winy, a zarazem bezradność, która nie pozwala rozwiązać problemu, mogą doprowadzić do depresji. Tylko profesjonalne leczenie uzależnienia od hazardu może wtedy pomóc w pokonaniu nałogu i wyjściu na prostą.

IV. Faza utraty nadziei

Na tym etapie często dochodzi do rozpadu rodziny, chory czuje całkowitą bezradność. Mogą wtedy pojawić się u niego myśli i próby samobójcze.

Poczucie beznadziei często popycha hazardzistę do ucieczki w alkohol, narkotyki lub leki. Desperackie próby zdobycia gotówki na spłatę wierzycieli, zwykle prowadzą do konfliktów z prawem. W efekcie nałogowy hazardzista może trafić do więzienia. Często dochodzi również do samobójstw lub śmierci z ręki wierzycieli.

Chorzy, którzy znaleźli się na tym etapie, bezwzględnie potrzebują fachowej pomocy. Jeżeli chodzi o uzależnienie od hazardu leczenie polega na połączeniu psychoterapii i mityngów AH (Anonimowych Hazardzistów).

Skutki uzależnienia

Uzależnienie od hazardu niekorzystnie wpływa zarówno na samego gracza, jak i jego najbliższych. Nałogowy hazardzista zaniedbuje inne aspekty życia, co pogarsza jego sytuację zawodową, finansową, rodzinną i społeczną. Coraz wyższe stawki wpędzają go w pułapkę (w pokerze chęć odegrania się i stawiania coraz więcej określana jest mianem „tiltu”).

Do skutków uzależnienia od hazardu można zaliczyć:

• izolację społeczną (chory odsuwa się od znajomych),
• zerwanie więzi rodzinnych (rozwody, separacje, kłótnie z dorosłymi dziećmi itp.),
• utratę pracy,
• pogorszenie sytuacji materialnej.

Hazardziści obstawiają i przegrywają coraz większe sumy, co prowadzi do powolnej utraty majątku. Często pożyczają oni pieniądze od znajomych, zaciągają kredyty bankowe i chwilówki. Kolejnym krokiem bywa wysprzedawanie majątku, zastawianie wartościowych przedmiotów w lombardach oraz zwracanie się o pożyczki do nielegalnych firm oferujących lichwiarskie procenty. To prowadzi do pętli długów i może stać się bardzo niebezpieczne. Majątek hazardzistów często jest licytowany przez komorników.

W celu zdobycia gotówki, uzależniony może dopuścić się kradzieży, wymuszeń i innych działań niezgodnych z prawem. Ich efektem bywają zatargi z policją i pobyt w więzieniu.

Ostatnia faza uzależnienia prowadzi do utraty nadziei na rozwiązanie sytuacji. To powoduje ciągły stres, którego efektem mogą stać się choroby fizyczne (przewlekłe bóle głowy, nadciśnienie tętnicze, wrzody żołądka, zawały serca). U chorego pojawiają się również myśli samobójcze, dlatego nałogowy hazard może doprowadzić do śmierci.

Leczenie uzależnienia od hazardu

Leczenie uzależnienia od hazardu ma nieco innych charakter niż terapia nałogów związanych z zażywaniem substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, dopalacze). Terapia nie wymaga detoksykacji organizmu. Pozostały program leczenia przebiega podobnie, jak w przypadku innych nałogów. Pierwszym krokiem zawsze jest dostrzeżenie problemu, zaakceptowanie, że nałogowa gra jest chorobą i zwrócenie się o pomoc.

Sposób terapii należy dopasować do indywidualnych predyspozycji i sytuacji Pacjenta. W przypadku początkowych faz nałogu, pomocna jest wizyta u psychologa specjalizującego się w tematyce uzależnień behawioralnych. Pacjent może również skorzystać z terapii ambulatoryjnej w ośrodku leczenia uzależnień.

Zaawansowane fazy uzależnienia (etap desperacji oraz utraty nadziei) i problemy hazardzisty z życiem społecznym, wymagają terapii w ośrodku zamkniętym. W tym przypadku, leczenie hazardu polega na poznaniu uwarunkowań, które doprowadziły do nałogu i ułożeniu indywidualnego planu terapii. Gdy u podstaw choroby leży trudna sytuacja życiowa, pomocne jest leczenie w klinice z oddziałem psychosomatycznym. Psychoterapeuta (wraz z rodziną) często pomagają choremu nie tylko dostawić grę i znaleźć motywację do życia bez nałogu, ale także przygotować realny plan spłaty zaciągniętych długów.

Uzależnienie od gier hazardowych często wiążę się z jednoczesnym nałogiem alkoholowym lub narkotykowym, dlatego zamknięty ośrodek może zalecić pełne leczenie.

W leczeniu uzależnienia od hazardu najczęściej stosuje się terapię poznawczo-behawioralną. W jej toku uzależniony poznaje niezdrowe zachowania i sytuacje, które je nasilają, a następnie uczy się, jak ma walczyć z niewygodnymi myślami, które skłaniają do obstawiania zakładów.

Gdy gra była sposobem na dreszczyk emocji, terapeuta może zalecić uprawianie sportu (wspinaczka górska, narciarstwo, kolarstwo górskie). Hazard często jest także wynikiem nudy lub poczucia samotności – w takim przypadku idealnie sprawdzi się znalezienie hobby (które można uprawiać wspólnie z osobami o podobnych zainteresowaniach) oraz szczelne wypełnienie planu dnia. Obstawianie zakładów, jako formę odreagowania stresu w trudnych sytuacjach, można pokonać dzięki technikom relaksacyjnym. Takie alternatywne sposoby pozwalają powoli wyjść z nałogu.

Skuteczne leczenie polega na całkowitej rezygnacji z gier hazardowych. Zakup jednego losu czy wizyta w kasynie u nałogowych hazardzistów najczęściej powoduje wpadnięcie w kolejny ciąg. Terapeuci doradzają, aby w momencie, gdy były hazardzista pomyśli o grze, natychmiast znalazł sobie inne zajęcie. Pokusy można wyeliminować unikając miejsc, które stwarzają możliwość obstawiania zakładów (omijanie kasyn i lokali z automatami do gier, zablokowanie stron z grami hazardowymi na komputerze). Warto także pozbyć się kart kredytowych i poprosić bliską osobę o zarządzanie domowym budżetem.

W leczeniu hazardu stosuje się:

• terapię indywidualną,
• terapię grupową,
• techniki relaksacyjne,
• programy społeczności terapeutycznych (w tym spotkania Anonimowych Hazardzistów).

Prywatny ośrodek leczenia uzależnień Tratwa zapewnia leczenie uzależnienia od hazardu poprzez:

• 2 tygodniowy turnus motywacyjny,
• terapię stacjonarną (4 tygodnie),
• terapię stacjonarną (8-12 tygodni).

2 tygodniowy turnus motywacyjny to rozwiązanie skierowane w stronę osób, które zauważyły u siebie problem z grami hazardowymi i chcą uzyskać profesjonalną pomoc. Podczas pobytu w ośrodku zapewniamy konsultacje terapeutyczne, wywiad i diagnozę problemu oraz ułożenie indywidualnego planu terapii. Wsparcie psychologów oraz nauka rozpoznawania sytuacji kryzysowych i sposobów zastępujących grę hazardową, pozwolą rozpocząć pracę nad pokonaniem nałogu. W takim turnusie mogą wziąć udział także hazardziści, którzy przeszli wcześniej terapię, ale obawiają się powrotu do nałogu (pobyt będzie dla nich formą wsparcia).

Terapia stacjonarna (4 tygodnie) to pobyt w ośrodku zamkniętym, który pozwala odciąć się od dotychczasowego środowiska i czyhających w nim pokus, zdiagnozować przyczynę uzależnienia i podjąć terapię (mającą na celu naukę radzenia sobie z rzeczywistością bez uciekania się do gier hazardowych). Terapeuta opracowuje OPT (osobisty plan terapii). Pacjent bierze udział w terapii indywidualnej i grupowej, treningach relaksacyjnych oraz spotkaniach z psychologiem.

Terapia stacjonarna (8-12 tygodni) to pobyt w Ośrodku Tratwa, który obejmuje terapię behawioralno-poznawczą. Zespół ekspertów (psycholog, terapeuta, trenerzy) poznaje Pacjenta, diagnozuje stopień uzależnienia i wspólnie z chorym poszukuje podłoża problemu. Kolejnym krokiem jest opracowanie osobistego planu terapii.

Dłuższa terapia jest skierowana w stronę osób, które są silniej uzależnione (faza desperacji i faza utraty nadziei), mają problemy w normalnym funkcjonowaniu w społeczeństwie, popadły w spiralę długów, a jednocześnie nie są w stanie samodzielnie pokonać nałogu. W otoczeniu przyrody, chorzy poznają własne zachowania i ich motywacje, uczą się technik relaksacyjnych, biorą udział w spotkaniach z innymi uzależnionymi (grupy wsparcia) oraz uczą się żyć bez obstawiania zakładów. W czasie terapii uzależniony zbiera siły, aby nie ulec pokusie po powrocie do dawnego środowiska.

Ośrodek leczenia uzależnień od hazardu – Tratwa

Prywatny ośrodek terapii uzależnień Tratwa w Wiśle to miejsce, które pomaga osobom uzależnionym znaleźć motywację do pokonania nałogu, wyjść na prostą i odzyskać dawne życie. Otoczenie pięknej przyrody Beskidu Śląskiego sprzyja wyciszeniu, koi stres i uczy życia w harmonii ze światem. Siłą ośrodka jest połączenie znakomitej lokalizacji z kompetentnym zespołem doświadczonych terapeutów, trenerów i psychologów specjalizujących się w leczeniu uzależniania od hazardu.

W ofercie posiadamy krótsze turnusy motywacyjne oraz dłuższe pobyty stacjonarne, które pozwalają na skuteczną terapię hazardu w oparciu o osobisty plan leczenia układany dla każdego Pacjenta.

Kim jesteśmy?

W ośrodku pracują terapeuci, trenerzy i psycholodzy specjalizujący się m.in. w leczeniu uzależnień behawioralnych. Posiadają oni merytoryczną wiedzę na temat hazardu, którą na bieżąco uzupełniają, poznając światowe nowinki i osiągnięcia z tego zakresu (np. poprzez fachową literaturę, szkolenia, sympozja, konferencje i udział w wykładach). Trenerzy, którzy byli niegdyś w podobnej sytuacji, potrafią zrozumieć hazardzistę, dostrzec pobudki, które skłaniają do go obstawiania kolejnych zakładów i doradzić, jak skutecznie radzić sobie z pokusami.

Ośrodek prowadzi również terapię alkoholizmu i narkomanii, co jest bardzo ważne, ponieważ według statystyk nawet 30% nałogowych hazardzistów może mieć problem również z uzależnieniami od substancji odurzających.

Dlaczego warto wybrać leczenie uzależnienia od hazardu w Tratwie?

Prywatny ośrodek terapii uzależnień Tratwa to miejsce, które pomaga uzależnionym przetrwać najtrudniejszy okres w walce z nałogiem. Terapia dla Pacjentów jest pierwszym krokiem ku odzyskaniu kontroli nad swoim życiem.

Doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że droga ku wolności od uzależnienia jest wyboista i kręta, dlatego stworzyliśmy warunki, które sprzyjają wyciszeniu. Kameralne położenie, w samym sercu Beskidu Śląskiego, gwarantuje możliwość dyskretnej terapii, a otoczenie przyrody sprzyja nauce życia w harmonii z naturą.

Leczenie uzależnienia od hazardu odbywa się w warunkach przypominających domowe. Do dyspozycji Pacjentów pozostają przytulne pokoje 1-, 2- i 3-osobowe. Pięknie zaaranżowany ogród i nowoczesne sale wspólne pozwalają ciekawie spędzać czas wolny, a szeroki plan zajęć dodatkowych odrywa myśli chorych od gier hazardowych. Harmonogram dnia jest szczelnie wypełniony i łączy terapię ze spacerami brzegiem Wisły, wycieczkami w góry i do Cieszyna, jazdą konną, nartami, pływaniem na basenie, ćwiczeniami na siłowni i innymi formami aktywności.

Czujesz, że straciłeś kontrolę nad obstawianiem zakładów i zastanawiasz się, czy to już nie uzależnienie? Nie potrafisz przestać grać mimo pogarszającej się sytuacji finansowej i problemów, które pociąga za sobą nałóg? Skontaktuj się z nami i uzyskaj fachową pomoc.