Czy picie kontrolowane jest dla mnie?

W idealnym świecie nikt nie powinien przyjmować substancji odurzających. Zdrowi psychicznie ludzie mają przecież wszystkie potrzebne zasoby sił życiowych, aby radzić sobie z zastaną rzeczywistością. Korzystanie z używek pojawia się właśnie wtedy, kiedy z różnych powodów człowiek chce uciec od otaczającej go rzeczywistości. Czasami jest to krótkotrwała ucieczka, z czasem może przerodzić się w wyprawę na całe życie (wielomiesięczne ciągi alkoholowe, przerywane kilkudniowymi przerwami w piciu). Abstynencja od alkoholu wydaje się więc najbardziej naturalnym stanem rzeczy. Stawiana jest zatem jako główny cel terapeutyczny u osób uzależnionych.

            Nie wszystkie jednak osoby pijące szkodliwie czy wręcz uzależnione chcą dążyć do utrzymywania bezwzględnej abstynencji. W celu przeciwdziałania negatywnym skutkom spożywania alkoholu przez takie osoby opracowano program terapeutyczny ukierunkowany na ograniczenie picia alkoholu. W pierwszej kolejności do programu mogą przystąpić osoby:

• pijące alkohol w sposób szkodliwy
• uzależnione od alkoholu, ale pod warunkiem, że:
• nie ma przeciwwskazań zdrowotnych takich jak np: ciążą, zaburzenia funkcji wątroby, cukrzyca, zapalenie trzustki, choroba wrzodowa, padaczka, stan po udarze mózgu, różnego typu zaburzenia psychiczne, długotrwałe przyjmowanie leków wchodzących w interakcje z alkoholem.

• nie akceptujące trwałej abstynencji jako celu terapii
• w początkowej fazie uzależnienia
• z mniejszym nasileniem objawów uzależnienia
• doświadczające mniejszej ilości problemów związanych z piciem
• lepiej funkcjonujące społecznie
• młodsze

Jeśli zaliczasz się do jednej z wymienionych wyżej grup to możesz spróbować nauczyć się picia kontrolowanego, które jest kluczowe w programie ograniczenia picia alkoholu. Za sukces uważa się zmniejszenie liczby dni “ciężkiego picia” alkoholu, tj. w których wypijana ilość alkoholu przekracza 4 porcje standardowe dla mężczyzny i 3 porcje standardowe dla kobiety (1 porcja standardowa = 10 gram czystego alkoholu).

Oprócz programu ograniczenia picia w placówkach terapii uzależnień rozwijane są również programy redukcji szkód związanych z piciem alkoholu. W materiałach edukacyjnych przygotowanych przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych można znaleźć taką definicję programu redukcji szkód:

“Są to oddziaływania indywidualne i/lub grupowe, których celem jest ograniczenie szkód zdrowotnych, psychologicznych i społecznych wynikających ze spożywania alkoholu oraz poprawa zdrowia i funkcjonowania psychospołecznego pacjentów. Bezpośrednim celem redukcji szkód nie jest abstynencja, ani ograniczenie konsumpcji alkoholu. Nie jest to również warunek uczestnictwa w programie”.

Programy redukcji szkód skierowane są głównie do pacjentów:

• głęboko uzależnionych
• wielokrotnie bezskutecznie leczonych w programach ukierunkowanych na utrzymywanie bezwzględnej abstynencji
• mających trudności w utrzymaniu abstynencji

Do pewnego stopnia program redukcji szkód jest wyrazem bezsilności terapeutycznej wobec osób uzależnionych. Skoro bowiem nie można zatrzymać przebiegu choroby alkoholowej to przynajmniej można spróbować realizować pewne oddziaływania mające na celu między innymi:

• poprawę stanu zdrowia i funkcjonowania psychospołecznego
• wzmocnienie zachowań nakierowanych na poprawę wzoru picia
• zwiększenie kompetencji życiowych pozwalających na zabezpieczenie  podstawowych potrzeb
• przeciwdziałanie procesowi wykluczenia społecznego